11178,89%-0,04
41,28% 0,11
48,98% 0,00
4889,83% -0,05
7995,93% -0,37
AKP iktidarı her zaman gericilik sopasını hazırda tuttu. Ancak bir süredir giderek dozu ve keyfi niteliği arttırılan baskılar bir savaş ilanına dönüşmüş bulunuyor. 2013’te Gezi’de başlayan ve devamında bütün ülkeyi sararak milyonlarca yurttaşın katıldığı bir halk hareketine dönüşen direnişte suç unsuru aramak için dosyalar raflardan indiriliyor. Mezuniyetlerini kutlarken Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu liderini anmak, teğmenleri Türk Silahlı Kuvvetleri’nden uzaklaştırmak için yeterli gerekçe sayılıyor, üstelik Mustafa Kemal’i sahiplenmek kurumun “millet nezdinde itibarını zedeleyici” kabul ediliyor. Basın süreklileşmiş bir tehdit altına alınarak terörize ediliyor. İktidarın yönlendirdiği yargının saldırıları yetmiyormuş gibi gazeteciler kişisel olarak tehdit ediliyor. Muhalif belediyeler açıkça siyasal bir motivasyonla soruşturmalara tabi tutuluyor, seçilmiş yöneticiler keyfi biçimde görevden alınıyor. Bu tablo siyasi iktidarın herkese savaş ilan etmesidir. Bu sertleşmenin birden fazla nedeni bulunmaktadır. Siyasi iktidar, halka yönelik görülmemiş bir yoksullaştırma operasyonunu sürdürmektedir. Emekçilerle alay etmenin ötesine geçmeyen asgari ücret, memur ve emekli maaş artışları yılın ikinci ayında fiyat artışlarıyla şimdiden ciddi oranlarda budanmış bulunmaktadır. Bu operasyon bir şiddet ve korku iklimi olmadan sürdürülemez. Siyasi iktidar, Cumhuriyet düşmanlığında bir eşik daha atlamış bulunmaktadır. Bahçeli’nin yeni yıl mesajında ülkemizin modernleşme tarihini “iki asırlık ağırlık” diye kendince mahkûm etmesi, toplumumuzun bütün tarihsel kazanımlarını silip süpürme niyetinin deklarasyonundan başka bir şey değildir. Bu kampanyanın geniş kesimlerde tepkiyle karşılanmaması için önleyici bir saldırı başlatmış bulunmaktadırlar. Siyasi iktidar, sermayenin yayılmacı arzularını cihatçı-milliyetçi bir demagojiyle uluslararası alana taşımaktadır. Oysa toplumumuzun savaşa karşı tarihsel hafızası canlıdır. 20.yüzyılın başında uzun süreli emperyalist maceralar ve işgal altında ağır bir tahribata uğradıktan sonra “yurtta barış, dünyada barış” sloganına sarılınması rastlantı değildir. Militarist politikalar ancak içeride baskıyı katlayarak hayata geçirilebilir.
Siyasi iktidarın yirmi yılı aşan tarihi uzun bir suç listesi oluşturmaktadır. Sadece sermaye yararına halkı yoksullaştırmaya devam etmek, sadece gerici ideoloji ve örgütlenmeler adına Cumhuriyetin toplumda yaşayan kazanımlarını kazımak, sadece yayılmacı politikaların peşinde hızlanmak için değil, bu suç listesiyle yüzleşmemek, hesap vermekten kurtulmak için de baskı ve terör uygulamak zorundadırlar. Ancak hepsi boşuna! Emekçiler, aydınlar, gençler boyun eğmeyecek. İktidarın topyekûn saldırısı ters tepecek. Toplumu sindirmek için kaldırdıkları her sopa kitlelerden daha da soyutlanmalarına, bastıkları toprağın ayaklarının altından kayıp gitmesine neden olacak. Tarihin ilerlemesini durduramayacaklar. Siyasi iktidarın önünde karşıdevrimi derinleştirmeye çalışmaktan, baskıyı arttırmaktan başka yol yoktur ve bu çıkmaz bir sokaktır. Türkiye Halk Temsilcileri Meclisi, geleceğe duyduğumuz sonsuz güvenle bütün Cumhuriyetçileri yan yana gelmeye çağırmaktadır. Bu karabasana son verme gücüne sahibiz. Cumhuriyetçiler Ayağa! THTM Yürütme Kurulu
