Uyuyan Güzeller Nobel Ödüllü yazar Yasunari Kawabata’dan dekadan edebiyatına bir saygı duruşu!

1968’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü alan ilk Japon yazar Yasunari Kawabata’nın en ünlü eserlerinden olan Uyuyan Güzeller romanı Can Yayınları’ndan çıktı. Kawabata’nın bir randevuevinde geçen ve insan ruhunun derinliklerine inen  bu eseri, 1962 yılında 16. Mainichi Yayıncılık Kültür Ödülleri’nin Edebiyat ve Sanat kategorisinde ödüle layık görüldü. Japon yazar Yasunari Kawabata’nın en ünlü romanlarından olan Uyuyan Güzeller, Can Yayınları etiketiyle raflardaki yerini aldı. García Márquez’in Benim Hüzünlü Orospularım romanıyla karşılaştırılan ve Márquez tarafından da beğenilen eser, İkinci Dünya Savaşı sonrasında yaşlı erkekler tarafından ziyaret edilen bir evde geçiyor. Güçten düşmüş yaşlı adamların geceleri yalnız uyumaması için “uyuyan kızlarla bir gece geçirme” hizmeti sunan bir evle başlıyor hikâye. Bir tanıdığı vasıtasıyla bu evi öğrenen İhtiyar Eguchi, evdeki ilk gecesinde kendini kızıl kadife perdeli bir odada uyuyan, hayır, uyutulan çıplak bir kızın yanında buluyor. Yaşlı adamın kızın bedeninde keşfedeceği his, yaklaşmakta olan ölümün korkusu mu, yoksa kıza ne yaparsa yapsın uyanmayacak olmasının heyecanı mı? “Kızı uyandırmaya çalışmayın lütfen. Ne kadar uğraşsanız da gözlerini asla açmaz zaten… Kız derin bir uykuda ve her şeyden bihaber,” diye tekrarladı kadın. “Hep böyle uyuyacak ve başından sonuna kadar hiçbir şeyden haberi olmayacak. Kiminle uyuduğundan bile… Bu konuda endişeniz olmasın.” Uyuyan Güzeller, 1962 yılında 16. Mainichi Yayıncılık Kültür Ödülleri’nin Edebiyat ve Sanat kategorisinde ödüle layık görüldü. Bu jüride yer alan Yukio Mişima, eseri şöyle tanımlayacaktı: “Olgunlaşmaktan çürümeye dönen bir meyvenin ufuneti gibi, bu yapıt da dekadan edebiyatının şaheseridir.”